Eucharystia – żywa obecność Chrystusa, która umacnia Kościół i obdarza świat pokojem

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jest świętem Obecności – Obecności Boga, który w swoim Synu zstępuje do nas i pozostaje z nami aż do skończenia świata (por. Mt 28,20). W każdej Eucharystii nie tylko wspominamy Ostatnią Wieczerzę, ale także uobecniamy ofiarę krzyża, przyjmujemy Chleb Życia i stajemy się Ciałem Chrystusa.

Dzisiejsza Ewangelia (Łk 9,11b-17) ukazuje Jezusa, który – widząc tłum – nie pozostaje obojętny. Mimo że uczniowie chcą odesłać ludzi, On mówi: „Wy dajcie im jeść”. Chrystus nie pozostawia głodnych, ale dokonuje cudu: rozmnaża chleb i ryby. To wydarzenie staje się zapowiedzią Eucharystii, w której sam Chrystus staje się pokarmem. Papież Benedykt XVI napisał: „Jezus w Eucharystii daje nie coś, ale siebie samego; ofiaruje on swoje ciało i przelewa swoją krew. W ten sposób daje całą swą egzystencję, objawiając pierwotne źródło tej miłości”(Sacramentum Caritatis 7).

W tym szczególnym dniu – w duchu miłości – chcemy otworzyć nasze serca na wołanie świata podzielonego w konfliktach: wojną Rosji przeciwko Ukrainie, napięciami między Izraelem i Iranem oraz tragedią ludobójstwa w Gazie.

Z jednej strony mając świadomość – jako ludzie wierzący – że źródłem miłości jest Bóg, a z drugiej, że codziennie giną bezbronni ludzie na całym świecie, możemy zadać sobie pytanie: jak zareagowałby Jezus dziś, gdyby zamiast głodnych na pustkowiu zobaczył tłumy gromadzące się przy punktach dystrybucji żywności w Strefie Gazy i tam ginące pod ostrzałem?

Według prasowych informacji w tym tygodniu w poniedziałek zabito 56 Palestyńczyków, we wtorek 70, wczoraj 89. Większość z tych ludzi stanowiły osoby, które próbowały zdobyć jedzenie w punktach wydawania pomocy humanitarnej. Od początku izraelskich działań wojskowych – przez ostatnie 19 miesięcy – zginęło ponad 55 000 Palestyńczyków, w tym tysiące dzieci (https://www.aljazeera.com/news/2025/6/16/horrifying-un-slams-israeli-actions-in-gaza-as-more-aid-seekers-killed; https://www.aljazeera.com/news/2025/6/18/israeli-forces-kill-47-palestinians-in-gaza-including-11-awaiting-aid; https://www.aljazeera.com/news/liveblog/2025/6/18/live-israel-iran-attacks-continue-trump-demands-unconditional-surrender). Świadkowie i organizacje międzynarodowe określają niektóre z tych miejsc mianem „rzeźni humanitarnych” – punktów, gdzie zamiast ratunku znajduje się śmierć.

To nie są tylko liczby. To dramaty konkretnych ludzi – matek, dzieci, rodzin. Zwraca na to uwagę Wysoki Komisarz ONZ ds. praw człowieka, Volker Türk, który powiedział: „Sposoby i środki prowadzenia działań wojennych przez Izrael przynoszą przerażające, nie do przyjęcia cierpienie Palestyńczyków w Gazie” (https://www.bbc.com/news/articles/cg7177gpr17o).

Te wydarzenia poruszają nasze serca i sumienia, szczególnie dziś, gdy klękamy przed Najświętszym Sakramentem. Kiedy my przyjmujemy Chleb Życia – inni giną, kiedy próbują zdobyć chleb, który kosztuje ich życie.

Święty Augustyn w jednym ze swoich kazań powiedział: „Jeśli jesteście Ciałem Chrystusa i Jego członkami, to wasza tajemnica została złożona na stole Pańskim: przyjmujecie tę tajemnicę, którą stanowicie. Na to, czym jesteście, odpowiadacie Amen” (Sermo 272. W: https://www.augustinus.it).

Eucharystia nie kończy się na liturgii. Ona domaga się owoców w życiu: miłości, która przekracza granice; solidarności, która boli; działania, które wymaga ofiary. Ten sposób postępowania nakreśliła Matka Teresa z Kalkuty, która w liście do prof. Thomasa Farrella napisała: „Jeśli chcesz naprawdę pomóc, podziel się sobą — nie z nadmiaru, lecz aż zaboli. Daj to, co cię coś kosztuje – złóż ofiarę – zrezygnuj z czegoś, co lubisz, aby podzielić się z tymi, którzy nie mają … tego, czego potrzebują” (List do prof. Thomasa Farrella, 11 maja 1991. W:https://www.globalsistersreport.org).

Boże Ciało to nie tylko dzień adoracji, ale to także dzień, w którym Jezus Chrystus powiedział: „bierzcie i jedzcie” oraz zwraca się do nas: „idźcie i głoście”. Procesja eucharystyczna to publiczne wyznanie wiary i wezwanie do świadectwa: że wierzymy w Boga, który stał się Chlebem dla świata. Uczestnictwo w każdej Eucharystii to wyrażenie postawy, że chcemy być dla innych chlebem miłości, chlebem pokoju, chlebem nadziei.

Pozwólmy dziś, by Eucharystia nas poruszyła – nie tylko w sercu, ale w czynach. W tym jednym kawałku Konsekrowanego Chleba zawiera się siła większa niż wszystkie konflikty świata, to Boża obecność, która leczy rany i buduje wspólnotę.

Panie Jezu, Chlebie Żywy, obecny pośród nas – naucz nas dawać siebie jak Ty: z miłością, aż po krzyż. Naucz nas być Twoim Ciałem w świecie, który jest głodny nie tylko chleba, ale i Twojej miłości. Amen